historie w głowie wyskakują jedne z drugich
rzeka uczuć wznosi je lub poniża

świat który to wszystko czyni
jedną ręką maluje drugą ściera

jestem jego historią

jedną z możliwych 

silną bo  zdołałam zaistnieć 
wśród tych co nie potrafili się przebić
ani na chwilę

nim wniebowstąpię
palcem na piasku rysuję listy do braci
sercem zszywam przeszłość
nieuchronnie rozpadającą się

nie mam czasu na płacz
tulę rodzące się wciąż
nowe

jaśnieje w mroku i drży
jak wciąż jeszcze 
ja