list  w butelce
i morze przeogromne podziękowało
czekałom na ten list tak długo

jest w nim zamknięty  dżin tęsknoty
a ja tęskniłom
żeby ktoś napisał list 
do MNIE
i myślałom że się  nie spełni

a jednak  
dotknęliśmy się tym listem
jak brzegi mostu

teraz wszystko zmieni się
jeszcze szybciej
i będę tęsknić jeszcze bardziej

cały świat czeka na 
jeszcze
a ono ucieka wciąż dalej
zamazując swoje granice
w tajemnicy nicości

a czasem ucieka jak ukochana
śląc skrycie znaki
znacząc ścieżki ziarnem
czasem jak zbity pies 
a czasem jak kamień
wyrzucony własną ręką

i ogarnia mnie świąteczna tęsknota
małego co tęskni 
za dużym świetlistym sobą 
jakby gdzieś był
i wołał