jakie życie jest piękne
jak rusza nosem oczkami
wyciąga gałązki
pracowicie dzieli komórki
tworzy nowe zmysły 
opracowuje  dane
próbuje przetrwać 
epoki lodowcowe i kataklizmy

pozdrawiam cię życie

prowadź mnie krętymi drogami materii
która zawsze domaga się początków i końców
prowadź mnie w niematerialne tajemnicze korzenie
swoich wytrysków

wszystkie cierpienia 
niech poczują Twój sens 
i odetchną 
nieskończenie