moja mała ślepa głowa
myśli
myśli cały czas
jest jak kiełkujące
perpetuum mobile lub nie
ziarno

chociaż dzięki mnie 
ludzkość nie dotknie kosmosu bardziej 
stopą ani równaniem
chociaż 
nie zmienię systemu uczuć ludzkich 
który tworzy tortury i wojny 
nie wymyślę nawet leku 
na porost zębów

jednak
moja mała ślepa głowa 
myśli
moje małe ślepe serce 
czuje
dzieje się  p r o c e s
perpetuum mobile lub  nie

dzięki niemu
z każdym punktem tego niesprawiedliwie niejednorodnego świata
mam jakąś duszę 
i korzeń

dzięki niemu 
otrzymałam narodzenie i śmierć
i tą zmienną 
bardzo osobistą przestrzeń 
pomiędzy

moje (?) dojrzewanie
moją (?) moc
moje (?) dzieło

i to że skądś wiem
niezachwianie gorąco nieskończenie
jaka powinna być 
przyszłość